ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ

 

Ο σχεδιασμός σχηματοποιείται με αφετηρία τα όρια του οικοπέδου. Τα δύο άκρα του, αποτελούν πόλους, με αντιθετικό νοηματικό και συμβολικό περιεχόμενο. Το βόρειο γειτνιάζει με το αστικό κεντρικό δίκτυο ενώ  το νότιο με το θαλάσσιο μέτωπο. Η τάφρος που ξεκινά από τη Λ. Γεωργικής Σχολής και φτάνει μέχρι τη θάλασσα αποτελεί ένα ακόμα φυσικό όριο του οικοπέδου.

    Τρεις θεματικοί άξονες συνοψίζουν τις προθέσεις του σχεδιασμού, προσφέροντας ο καθένας από αυτούς μια διαφορετική αίσθηση στους επισκέπτες. Οι άξονες αυτοί λειτουργούν επίσης και ως ζώνες αλληλοσυμπλήρωσης λειτουργιών των εκατέρωθεν της τάφρου περιοχών. Αναπτυσσόμενοι εγκαρσίως του οικοπέδου, αλλά κατά διαφορετικό ο καθένας τρόπο, λειτουργούν ανεξάρτητα, χωρίς να συναντώνται. Ανάμεσά τους οργανώνονται διώροφες κατοικίες και μονοκατοικίες στο κεντρικό και νότιο τμήμα του οικοπέδου, καθώς και λειτουργίες δημόσιου χαρακτήρα στο βόρειο.

     Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι η πεμπτουσία συσχετίζει και συνενώνει τα τέσσερα πρωταρχικά στοιχεία που αποτελούν την αρχή του παντός. Η Φωτιά, το Νερό, ο Αέρας και η Γη συμβολίζονται στο οικόπεδο από την τάφρο και τους τρεις άξονες και επαναπροσδιορίζονται από ένα πέμπτο στοιχείο, το διαμήκη άξονα που τέμνει τους εγκάρσιους συνδέοντας την ενδοχώρα με την παραλιακή ζώνη. Αυτός ο άξονας, η πεμπτουσία, αποτελεί την ουσία του οικοπέδου.